Płaszcze Księcia Bogusława

Nawet najstarsi mieszkańcy Szczecina nazywają ją Basztą Siedmiu Płaszczy. Historycy łączą nazwę baszty z rzemieślniczym cechem krawców, którzy łożyli na budowę baszty. Istnieje jednak legenda, która wskazuje na inne pochodzenie nazwy. Podobno pochodzi z czasów panowania pomorskiego księcia Bogusława. A było tato tak: pewnego razu książę postanowił wybrać się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W ramach przygotowań do wyprawy zakupiono kosztowne sukno na książęce szaty, Książę chciał chciał, aby na drogę uszyto z sukna siedem płaszczy, a zadanie to zlecono nadwornemu krawcowi. Ten skrzętnie wziął się do szycia. Gdy jednak żona krawca ujrzała piękny materiał przeznaczony na książęce płaszcze, zachwyciła się tak bardzo, że wymogła na mężu, by uszył ubiór również dla niej. Krawiec nie chcąc zawieść żony, skroił materiał tak oszczędnie, że użył siedem płaszczy zamówionych przez księcia Bogusława oraz suknię dla żony. Cały dwór zachwycił się zarówno materiałem, jak i krojem nowych szat książęcych. Również podczas wyprawy księcia jego szaty wzbudziły ogólny podziw. Po przyjeździe z pielgrzymki zachodniopomorski władca z dumą opowiadał o wrażeniach z podróży i nie szczędził pochwał krawcowi. Pewnego dnia jednak ktoś dostrzegł na dziedzińcu zamkowym kobietę odzianą w suknie z identycznej tkaniny tak jak ta książęca. Kobieta okazała się żoną nadwornego krawca. Doniesiono o tym księciu. Ten kazał wezwać do siebie nieszczęsnego krawca, który przyznał się do kradzieży materiału. Za karę osadzono rzemieślnika w baszcie w pobliżu zamku, gdzie o wodzie i chlebie przez pół roku musiał szyć szaty dla dworu, nie dostając za to żadnej zapłaty. W tym czasie żonę krawca "pocieszał" pewien młody szewc. Tyle legenda. Ile w tym prawdy? Kto to wie...

​